Bilal (16 jaar) was al eerder aangehouden voor heling van een scooter. Hij was bij een vriend achterop een scooter gaan zitten die gestolen bleek te zijn. Vervolgens werden zij aangehouden en werd Bilal naar bureau Halt gestuurd. Ik kon me goed herinneren hoeveel spijt Bilal had. Zijn ouders waren erg boos en Bilal had beloofd dat hij nooit meer zo onvoorzichtig zou zijn met scooters. Daarom was ik erg verrast dat hij zo kort daarna weer in aanraking met de politie kwam, nota bene voor hetzelfde delict: heling van een scooter. Toen ik op het politiebureau aankwam zat Bilal me al glimlachend op te wachten. Totaal niet nerveus of beschaamd, maar heel erg op zijn gemak.
‘Steek maar van wal’, zei ik, ‘wat is er gebeurd?’ Bilal vertelde dat hij reed op de scooter van zijn vriend die met vakantie was. Deze vriend was naar Marokko gegaan en had geen plek kunnen vinden om zijn scooter veilig te stallen. Daarom had hij Bilal gevraagd of de scooter in zijn schuur mocht staan, en dat mocht. ‘Is de scooter echt van deze vriend?’, vroeg ik Bilal. ‘En weet je zeker dat het een eerlijk verkregen scooter is?’ ‘Ja’, zei hij. ‘Dus de scooter is niet gestolen?’ ‘Nee, de scooter is echt van mijn vriend en eerlijk gekocht’, reageerde Bilal. ‘En had je toestemming om op deze scooter te rijden?’ vroeg ik. Dat beaamde hij. ‘Maar waarom heeft de politie je dan aangehouden? Want er lijkt niets verdachts aan de hand, als ik het zo hoor.’
Bij heling gaat het altijd om diefstal, maar als ik het verhaal van Bilal moest geloven, was hier geen sprake van. Ik vond het maar vreemd en liet dit Bilal ook blijken. Hij bleef glimlachen en er kwam weinig uit. Soms heb je van die cliënten die weinig praten waardoor je blijft gissen naar wat er is gebeurd en steeds moet blijven doorvragen. Dan voel je je meer journalist dan advocaat. Bilal gaf mij dat gevoel.
Na wat doorvragen vertelde hij mij eindelijk het hele verhaal. Hij had de kentekenplaten van de scooter verwisseld. De originele kentekenplaten had hij eraf gehaald en de kentekenplaten van zijn eigen kapotte scooter erop geplakt. Met ducktape nota bene. Geen wonder dat de politie hem had staande gehouden op straat. Maar dit verhaal maakte de situatie alleen maar vreemder. Want waarom zou hij de kentekenplaten van een eerlijk verkregen scooter willen verwisselen? Hier was wat aan de hand, maar ik kon er geen vinger op leggen. Had de politie hem soms verkeerd ingeboekt? Hadden ze hem aangehouden voor fraude, maar per ongeluk heling genoteerd? Even schoot het door mijn hoofd om de politie te bellen om te vragen of ze wat meer informatie konden delen, want we waren al twintig minuten verder en ik had nog steeds niet begrepen waarom Bilal was aangehouden. Toch nog even doorvragen dacht ik.
En ja hoor, daar kwam de aap uit de mouw. Bilal had weliswaar toestemming van zijn vriend om op zijn scooter te rijden, maar hij had er geen kentekenbewijs bij gekregen. Om te voorkomen dat hij zou worden beboet voor het rijden zonder kentekenbewijs, had hij de creatieve oplossing gevonden om zijn eigen kentekens erop te plaatsen. Zo had hij een boete van € 45,- ontlopen, maar zat hij wel uren op het politiebureau wegens verdenking van heling. Wat een gedoe om niks! De politie moest er wel een beetje om lachen tijdens het verhoor; waarschijnlijk hadden ze dit nog niet eerder meegemaakt. Gelukkig werd de zaak direct geseponeerd nadat er met zijn vriend in Marokko was gebeld, die het verhaal van Bilal bevestigde. Na acht lange uren ging Bilal naar huis, nog steeds glimlachend.
De naam van Bilal is gefingeerd
